Child separation: Politics and practices of children’s upbringing by faith‐based organisations in (post)colonial Indonesia (1808‐1984) 

Religieuze weeshuizen, kindertehuizen, kostscholen en pleeggezinnen hebben een grote rol gespeeld in het koloniale bestuur van Nederlands-Indië. ‘Indische kinderen’ – kinderen van Aziatisch-Europese afkomst die formeel tot de Europese onderdanen werden gerekend – groeiden na het vertrek of overlijden van hun Europese vader op in zulke instellingen: gescheiden van hun Indonesische moeder en gemeenschap. Daar werden ze opgevoed tot loyale koloniale onderdanen. Op welke schaal, op welke wijze en met welke gevolgen voor betrokken dit gebeurde is echter onbekend. Onderzoekers aan de Radboud Universiteit en bij NL-Lab/Huygens zijn begonnen deze koloniale praktijken en het postkoloniale vervolg hierop in kaart te brengen.